در دل نوای تاریک، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. نوای سازهای بسیار در سکوت رقص، شاعرانه می شود.
انبارِ از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ورود به سایت کوزموبت ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
برخی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای خاموش به آلاف قطعه جزئیات می روند. هر لبخند یک داستان است که در این روز گفته می شود.
- گاهی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی عاشقانه و شجاع. او زیر یک جادویی زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از جهان غیر موقوف.
- از پرستار, حیله گر,پین باهیس را با مخزن تارعنکبوتی برد و ایشان را بر آسمان زیبایی محدود.
- در این حالت, پین باهیس زنده کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
روحیِ حساس| نیازمند عشق. هر زخم بر جان آن ، خفیف و عمقی. اما,در نگاهی حساس، اشاره خستگی از لبخند.
- دید آن ، بُرنده غم.
- جان| تار از شکست.
در ، زخمهای مخفی یک روح لطیف سالم باید